fura

fura I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. furze {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'drewniany wóz, ciągnięty zwykle przez konie, służący do przewożenia ciężkich ładunków; furmanka': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zaprzęgać konia do fury. Jechać, wieźć coś na furze. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zawartość takiego wozu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Fura węgla, ziemniaków. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'samochód' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}fura II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. furze, blm, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wielka ilość czegoś, mnóstwo, kupa': {{/stl_7}}{{stl_10}}Fura pieniędzy, dzieci, dowcipów. Mieć furę kłopotów, zajęć. Zjeść furę pierogów, kotletów. Zlecenie opiewało na furę forsy. <niem.> {{/stl_10}}